Er komt een Oog over, Keiji krimpt ineen. Hatsu steekt haar arm door de zijne. Je moet je rug rechten, anders lijkt het of je je onzichtbaar probeert te maken. De kunst is jezelf te verbergen terwijl je voortdurend in beeld bent. Hij struikelt, halfdronken, half in paniek. Ze laat hem weer los. Het ergste is niet dat ze voortdurend bekeken worden, het ergste is dat ze doordesemd zijn van die gedachte. Bekeken worden is niet eens meer nodig.
